In 2017 ging het roer eigenlijk pas echt om.
In 1996 studeerde ik af op het conservatorium Maastricht. Hoofdvak klassiek dwarsfluit. Veel lesgegeven, maar ook begonnen met koordirectie. Later volgde ik een solo zang opleiding en werden er steeds meer muzikale ‘’deeltjes’’ getriggerd om mezelf veelzijdig weg te zetten
In 2017 besloot ik om vanuit het ondernemershuis te gaan werken als fulltime muzikant. Alles pakte ik aan. Koren, straattheater, zangeres in een band, fluitiste in theaterproducties. Heerlijk! Het werd een geweldig groeiproces waarin ik mezelf op een hele andere manier ging bekijken. Financieel leek deze periode meer op een stage, een speeltuin, want ik liet me meestal niet echt uitbetalen als een professional. Natuurlijk dacht ik daar wel over na, maar was als de dood dat ik daardoor dingen ging missen. Knappe vent die mij uit deze speeltuin kon krijgen.
Omdat je het waard bent
In 2018 en 2019 stond ik met mijn eigen theaterconcert op de planken. Ik had al een hele transformatie doorgemaakt. Het huren van de zaal, licht, geluid, muzikanten, het beheer over kaartjes, het inplannen van promo’s en marketing was een enorme klus, maar gaf me wel een heel duidelijk beeld van waar ‘’wij’’ in de cultuurwereld allemaal mee hebben te dealen. Financieel heb ik nog net niet quitte gespeeld, maar man, wat was dit het waard.
Na de tweede show werd ik aangespoord om eigen werk te gaan schrijven. Er kwamen nieuwe doelen bij: een EP en daarna een album. Mijn ambities begonnen te verschuiven en daarmee ook mijn zakelijke kant. Want er hangt een prijskaartje aan als je hoogwaardige kwaliteit wil. Voor mij was dit altijd volstrekt normaal bij een ander, niet bij mezelf.
“Betalen voor de kwaliteiten van een ander is volstrekt normaal”
Drive
Inmiddels is het tot me doorgedrongen dat als ik met mijn bedrijf Esther producties het koppie boven water wil houden, op de manier zoals ik dat wil, dat ik alle zeilen op het gebied van ondernemen moet bijzetten. In de Hanzegilde werd ik door mijn collega-ondernemers gelukkig regelmatig met mijn neus op de feiten gedrukt. De tijd die ik er vaak in stak om het iedereen naar de zin te maken heb ik nu zelf niet meer. Mijn netwerk is inmiddels behoorlijk uitgebreid, dus de kans op het vinden van een andere gepassioneerde collega is groot. Daarbij komt dat het instinct om de juiste mensen te herkennen waar ik mee wil samenwerken aardig aangescherpt is inmiddels. Want hoe je het ook wendt of keert, het blijft een creatief beroep, maar creatieve en gepassioneerde mensen hoeven niet perse dezelfde drive als jij te hebben.
“Niet iedereen heeft dezelfde drive”
Keuzes
Duidelijke keuzes maken en dit ook duidelijk communiceren naar de mensen met wie ik samenwerk is iets dat ik mezelf goed in moet blijven prenten. En zeker pak ik af en toe nog een leuke klus aan die financieel misschien weinig oplevert, maar waar wel zicht is op nieuwe samenwerkingsverbanden. Ik zal hier vast nog wel eens de plank misslaan, maar hey, dat is het risico van het vak. Het creëren staat voorop voor mij, maar zonder een flinke dosis ondernemerslust is het erg lastig om voet aan de grond te houden.
keep your head up…movin’on